دلایل اجابت دعا در این مجالس
ذکر مصیبت حضرت فاطمه(س)
وظایف ما در زمان غیبت:
1- انتظار کشیدن 2- یاد کردن حضرت 3- دعا؛ دعا کردن کلید گشودن خزائن خداوند. 4- اصلاح خود؛ چهار الگوی قرآنی برای اصلاح خود.
دلیل سفارش انبیا و اولیا به معاد باوری.
اول، اینکه حدیث کسا میخوانیم. حدیث کسا جزء نابترین احادیث است. در این حدیث وعده دادهشده در مجلسی که حدیث کساء خوانده شود، در همان مجلس حاجتها روا میشود.
خداوند در قرآن میفرماید: «ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ»؛ مرا بخوانید تا من شما را اجابت کنم؛ اما اینکه چه زمانی دعای ما را اجابت میکند را بیان نکرده است، تنها در یک دعا و یک حدیث، خداوند به جبرئیل وعدهی اجابت داده است؛ و جبرئیل به پیامبر(ص)؛ و پیامبر(ص) به امیرالمؤمنین علیهالسلام اینکه اگر محبان و شیعیان ما جمع شوند و این حدیث را بخوانند، قبل از اینکه پراکنده شوند، حاجت آنها روا خواهد شد.
بنابراین سفارش کردهاند اگر دردمند و حاجتمند هستید، جمع شوید و حدیث کساء بخوانید.
زمانی که حدیث کساء خوانده شود، احدی دستخالی برنمیگردد؛ یا عین حاجت خود را میگیرد و یا آنقدر الطاف دیگر به او مرحمت میکنند که آن حاجت فراموش میشود.
دوم، اینکه صلوات میفرستیم. امام صادق علیهالسلام فرمودند: قبل و بعد دعاهایتان صلوات بفرستید، از خداوند بعید است که اول و آخر چیزی را قبول کند اما وسط آن را قبول نکند.
در قرآن میفرماید: «إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ اَلْمُتَّقِينَ«؛ همانا یقین بدانید خداوند عمل خوب متقین را قبول میکند.
خداوند اعمال اهل تقوا و کسانی که اهل گناه نباشند را میپذیرد؛ اما یکچیز است که خداوند از هرکسی، حتی یهودی و سنی و … قبول میکند بدون استثناء و آن صلوات بر پیامبر صلواتاللهعلیه است.
صلوات، دعای ما را به عرش میبرد و دعایی که به عرش برده شود، به اجابت خواهد رسید.
و این ممکن نیست که خداوند صلوات یهودی و کافر را قبول کند و صلوات ما را قبول نکند.
دلیل سوم اینکه دعای ما در این مجالس حتماً به اجابت میرسد این است که در این مجالس، دعای فرج میخوانیم. دعای فرج انواع گوناگون دارد اما دعای “عظمالبلاء” که شما در پایان روضهها میخوانید، دعایی است که خود امام زمان عجلاللهفرجه میخوانند؛ و دعای فرجی است که خود حضرت سفارش کردهاند که: در گرفتاریها این دعا را بخوانید که قبل از اینکه برای من فرج شود، برای شما فرج خواهد شد.
فرمودند: از علائم شیعیان ما خواندن دعای فرج است، سرآمد دعاهای فرج، دعای عظم البلاء است.
مرحوم آقای بهاءالدینی در قنوت پنج نماز، دعای “اللهمکنلولیک الحجهابنالحسن” را میخواندند، به او اعتراض کردند که چرا دعای دیگری نمیخوانید؟! آقا گریه کردند و فرمودند: خود حضرت برای ما پیغام دادند که در پنج وعدهی نمازت برای فرج من دعا کن…
امام زمان عجل الله فرجه به مرحوم فشندی فرمودند: کاش شیعیان ما بهاندازهی آن زن روستایی که وقتی شبهنگام، مرغش به لانه نمیآید، شروع به گشتن میکند؛ آنها هم اگر این مقدار دنبال من بودند و برای فرج من دعا میکردند، به لقاء من میرسیدند…
خود حضرت فرمودند: زمانی که دلتان شکست مخصوصاً زمانی که برای امام حسین علیهالسلام گریه کردید و اشک شما جاری شد، در آن لحظه برای فرج من دعا کنید.
نشستن در مجالس اهلبیت علیهمالسلام شفای دردهای روحانی ما است؛ و خداوند به ملائکه میفرماید: این جمع را جزء ذکران بنویسید. اگرچه در آن جمع، کسی باشد که ذکر نگفته باشد! همینکه در آن جمع نشسته است او هم جزء ذاکران نوشته میشود؛ و خداوند همه را باهم در نظر میگیرد.
در باب مسئلهی سقطجنین خانم فاطمه الزهرا علیها السلام، این مسئله به تواتر رسیده است؛ یعنی تمامی فرقههای اسلامی آن را تأیید میکنند. به تواتر رسیده است که خانم، به ضرباتی که عمر به او وارد کرد، سقطجنین کردند…
اما برخی صورت آن را تغییر دادهاند که خانمی به نام فاطمه بوده است که سؤال شرعی از عمر پرسید و عمر عصبانی شد، فریاد زد، او حامله بود و بچهی او سقط شد! اصلاً این خانم، دختر پیامبر(ص) نبوده است بلکه خانمی دیگر به نام فاطمه بوده است! پس عمر نزد علمای اسلام رفت و از آنها پرسید، آنها گفتند تقصیری متوجه تو نیست، تو که نمیخواستی بچه او را سقط کنی!!!
گروه دیگر میگویند، عمر لگد را زده است زیرا خودش برای معاویه نوشت: دلم سوخت برای زهرا؛ اما یاد علی که افتادم، لگد دیگری زدم. نامهی او سند دارد و سند تاریخی هم دارد. پنج نفر را نام میبرند که در کوچه، خانم را باهم میزدند! خود آن ملعون میگوید که من فاطمه را با دودست میزدم…
نمیشود بیان کرد که سقطجنین خانم چگونه اتفاق افتاده است اما تصور کنید یک خانمی که ششماهه باردار است، شکم او چه مقدار برآمده است، حالا تصور کنید، زمانی که خانم بین درب و دیوار قرار گرفتند و سینهاش شکسته شد، چه صدمهای به شکم ایشان که حامله بوده، وارد آمده است!
اما این عده میگویند که عمر بعدها توبه کرد!
امام صادق علیهالسلام فرمودند: زمانی که روضهی مادرم زهرا(س) و سقطجنین او را بخوانند و کسی دلش نسوزد و گریه نکند، لعنت خدا بر او باد. (عظمت و عمق مصیبت را نشان میدهد)
امام حسن علیهالسلام به مغیره فرمودند: تو همان کسی هستی که مادرم زهرا(س) را آنقدر زدی که باعث سقط بچهاش شدی! (چرا مغیره این کار را کرد؟ آیا برای اینکه عمر را شاد کند؟ یا میخواست مقام بگیرد؟ یا میخواست علی(ع) را اذیت کند؟ خیر، قضیه از اینها بالاتر بود) آقا فرمودند: تو این کار ناپسند را فقط به این خاطر انجام دادی که رسول خدا(ص) را خوار و ذلیل کنی! و کینه و دشمنیات را با اسلام، با لگدهای که به مادرم زدی، آشکار کردی؛ مغیره! روز قیامت خداوند دستور میدهد منافق، مشرک، فرعون، هامان، شداد، نمرود و کسانی که ادعای خدایی کردند را ملائکه به سمت جهنم ببرند اما تو را خود خدا به جهنم میبرد، به خاطر ضرب و شتمی که به مادرم زهرا(س) کردی.
ما در زمان غیبت چندین وظیفه بر عهدهداریم که آنها را هفتصد وظیفه گفتهاند. از میان آنها هفتاد وظیفه؛ و از میان آن هفتاد وظیفه، هفت وظیفه را فشرده کردهاند؛ و آنها را سفارش بیشتری کردهاند که یک شیعه در زندگیاش پیاده کند وگرنه نام او را شیعه نخواهند گذاشت و نام او از دایرهی منتظران خارج میشود.
1- انتظار کشیدن
حالا هر مقدار هم که انتظار طولانی شود؛ زیرا وعدهی خدا، حق است که مستضعفان، وارثان زمین خواهند شد. این انتظار باید در زندگی شیعه خودش را نشان بدهد، به دعا، به صبر و… این انتظار باید به اشکال مختلف معلوم و مشخص باشد.
2- یاد کردن حضرت
دقت کن صبح تا شب چقدر از ایشان غفلت داری و چقدر یادشان میکنی. حال اگر با هر یادش، صلوات بفرستی، زندگیات بسیار برکت میگیرد و بلا از آن دور میشود؛ و اصلاً یکی از چیزهایی که فقرزدایی میکند، فرستادن صلوات با “عجل فرجهم” است.
در قدیم یک نفر کار میکرد و بقیه میخورند؛ و زندگیها برکت داشت زیرا برای هر کاری که میخواستند انجام دهند، اول صلوات میفرستادند. مثلاً زمانی که میخواستند قند بشکنند، صلوات میفرستادند، برنج پاک کنند، صلوات میفرستادند، هنگام چای دم کردن، صلوات میفرستادند، اما امروزه در یک خانه همه کار میکنند ولی در انتها میگویند نداریم! زیرا رابطه با منبع فیض قطع است.
3- دعا برای امام زمان عجل الله فرجه
دعا بهخودیخود عبادت است، عبادتی که نشانهی کمال بندگی انسان است. ممکن است آدمی با نماز به کمال نرسد یعنی بهگونهای نماز بخواند که او را به کمال نرساند اما کسی که زبان دعاگو دارد، بندگی او به درگاه خداوند به حدی از کمال رسیده است.
هیچ بندهای به کمال و اوج بندگی خدا واصل نمیشود مگر علائمی داشته باشد، سرآمد این علامتها زبانِ دعاگو است؛ به همین دلیل در کتابهای ما، از معصومین(ع) در هر حالی و برای هر کاری، دعا روایت شده است؛ هنگام خوابیدن، غذا پختن، هنگام آمیزش کردن، هنگام تکان خوردن بچه در شکم مادر، هنگام دیدن ماه و … در هر حالی برای ما دعا بیان شده است.
زمانی که با دعا، غذا درست میکنی، آن غذا ذکر خدا میگوید، “سبحانالله” میگوید؛ و آن غذا بابرکت میشود.
فرمودند: هیچ نشانهای برای تکمیل بندگی، برتر از درخواست و سؤال از خداوند نیست.
خداوند نسبت به کائنات دو نوع عنایت دارد:
1) تکوینی، عنایتی که در خمیرهی خلقت خداوند وجود دارد. خدا از روی لطفش ابزاری برای ادامهی حیات در اختیار مخلوقات قرار داده است اعم از انسانها و حیوانات و… و همه از عنایت تکوینی خداوند بهرهمند هستند.
2) عنایت تشریعی خداوند؛ اما خداوند یک گروه از خیرات و فیوضات و معنویات و نگاههای ویژه نزد خودش دارد که فقط برای کسانی که آنها را میخواهند و میطلبند (و اگر نطلبند، نخواهد داد) قرار داده است؛ و کلید گشودن این خزائن خداوند، فقط دعا کردن است.
خواستن، دعا کردن و طلب کردن تأثیراتی دارد:
در رأس هرم دعا، دعا برای امام زمان عجلاللهفرجه است؛ دعا برای فرج و دعا برای سلامتی ایشان.
این سه موضوع را مانند نفس کشیدن، برنامهی زندگی خود کنیم. این سه، عمدهترین مستحبی است که نزد ما میباشند.
دعا، مطلوبترین بندگی نزد خداوند؛ و امام زمان(عج)، محبوبترین فرد نزد خداوند است. زمانی که مطلوبترین بندگی را که دعا است در کنار محبوب خداوند قرار دهیم، خداوند ما را دستخالی برنمیگرداند.
سید بزرگواری به نام سید محمد نقل کرد: گرفتاری زیادی داشتم، پس نذر کردم چهل روز عریضه بنویسم و به آب بیندازم. روز سی و هشتم، ناراحت بودم از اینکه جوابی دریافت نکردهام، با خود میگفتم لااقل جواب میدادید: نمیشود.
در حال برگشت از مسیر بودم و حوصله هم نداشتم، آقایی صدا زد: سلام سید محمد فرزند سید عباس! چرا ناراحتی، امروز سیوهشت روز است که به اینجا نامه میاندازی، گمان میکنی ما از حال شما خبر نداریم، آیا ما از حال شما غافل هستیم، گمان میکنی ما نمیدانیم شما ناراحت هستی، خیری در کار است، مصلحتی در کار است، طبق آن مصلحت باید عمل شود، اینقدر گله نکن، انشالله ناراحتی تو برطرف میشود.
با خودم گفتم نکند که خود آقا باشد! خوانده بودم دست آقا بسیار نرم و لطیف است، گفتم مصافحه کنم، ببینم خودشان هستند، پس دستم را جلو بردم، دیدم عجب دست لطیفی!!! فریاد زدم یابن الزهرا! اما او را ندیدم. بعد از مدتی گرهها یکییکی باز شد.
4- بر شما باد به اصلاح خودتان
خداوند برای اینکه ما خودمان را اصلاح کنیم، چهار الگوی قرآنی برای ما بیان کرده است: 1- پیامبر اکرم صلواتاللهعلیه 2- موسی بن عمران(ع) 3- حضرت داوود(ع) 4- عیسی ابن مریم(ع)
حضرت علی علیهالسلام فرمودند: پیغمبر اکرم صلواتاللهعلیه بهترین الگو برای شما است.
چرا ما پیغمبر(ص) را الگو قرار نمیدهیم؟! زیرا مقدمات آن را فراهم نمیکنیم، مقدمهی آن سه موضوع است: 1- کسی میتواند از پیامبر(ص) الگو بگیرد که یقین دارد مراجعت او به سمت خداست 2- کسی میتواند الگو بگیرد که قیامت باور است 3- کسی میتواند الگو بگیرد که اهل ذکر است.
چرا انبیاء و اولیاء اینقدر ما را به معاد باوری، دعوت و سفارش کردهاند؟
دو آیه در قرآن دربارهی قیامت است که بسیار عجیب هستند: 1- «وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُ»؛ همانا زندگی به معنای واقعی در دار آخرت است.
زندگی دنیا، تمرین زیست کردن و زندگی کردن است، معبری است برای رسیدن به آن آخرت. کسانی که یکلحظه دنیا را با آخرت عوض نکردند به معنای این آیه واقف شدند. تمام راحتی و سلامتی و زیبایی و غم نداشتن و… در آخرت است.
2- «وَ الْآخِرَةُ خَيْرٌ وَ أَبْقي». این آیه از زبان یوسف(ع) به زلیخا گفته شده؛ گفت: میترسم این دنیا را بگیرم و آخرت را از دست بدهم زیرا آن دنیا باقی است اما این دنیا باقی نیست و لذت آن تمامشدنی است.
امان از جامعهای که گمان کند همهچیز در این دنیا است؛ و قیامت باور نباشد؛ و دنیاگرا باشد.
وقتی انسان توجه به قیامت کرد، چند اثر دارد:
اولین اثر آن ترک گناه است. پیامبر اکرم صلواتاللهعلیه فرمودند: کسی که زیاد یاد قیامت میکند، معصیت او کم میشود.
در هر زمان و هر اتفاقی، یاد قیامت کن که عامل بازدارنده از معصیت است.
مرحوم شیخ صدوق میفرماید: کسی که بداند در روز قیامت، غیبت کردن، زبان آدم را آنقدر دراز میکند که مردم آن را لگد میکنند و از روی آن رد میشوند؛ و اگر کسی بداند، آدم دو رو، با دو زبان در روز قیامت محشور میشود؛ و اگر کسی بداند آدمی که تهمت میزند را بر تپهای از چرک و خون نگه میدارند تا حساب پس دهد؛ و اگر کسی بداند که اگر بدزبان باشد، بدزبانی موجب میشود به شکل سگ در قیامت محشور شود؛ و اگر کسی بداند که اگر کنترل جنسی نداشته باشد، هرزه بدن و هرزه چشم باشد، به صورت خوک محشور میشود؛ و اگر کسی بداند که از بوی عالِمی که میداند اما عمل ندارد، اهل جهنم فریاد میزنند و آزار میبینند؛ پس مراقب است تا در قیامت به این اشکال محشور نشود.
کاری نکنیم که در روز قیامت پسر فاطمهعلیهاالسلام به خاطر اعمال ما سرافکنده شود!
گفتمش نقاش را از غربت زهرا بکش
گریه کرد و با قلم یک چادر خاکی کشید
گفتمش پس غربت زهرا کجای نقش بود
ناله کرد و زیر چادر غنچهای پرپر کشید