- سایت رسمی اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری
بسم الله الرحمن الرحیم
یا فاطمة الزهرا أغیثینی
چهاردهم محرم 1439- 13 مهر 1396
محورهای سخنرانی
پناه بردن به دعا
ما سه وکیل داریم برای دعا کردن
در باب تربت امام حسین علیه‌السلام
علمای شیعه محافظان مرزهای دین
حضرت رقیه علیهاالسلام در میان اسرای کربلا مانند سوره‌ی «قل هو الله احد» قرآن است، کوچک و کوتاه است اما یک‌سوم قرآن را تشکیل می‌دهد. همان‌طور که شما باید در نمازهایتان سوره‌ی «قل هو الله احد» را بخوانید در تمام گرفتاری‌هایتان باید توسل به حضرت رقیه علیهاالسلام بگیرید.
حضرت رقیه با حضرت زینب علیهاالسلام همان کاری را کرد که حضرت ابوالفضل علیه‌السلام با امام حسین علیه‌السلام کرد. ابوالفضل علیه‌السلام کنار علقمه، کمر امام حسین علیه‌السلام را شکست؛ در خرابه‌ی شام وقتی حضرت زینب علیهاالسلام، حضرت رقیه را تکان داد، دید افتاد روی زمین و جان به جان‌آفرین تسلیم کرده‌است حضرت زینب علیهاالسلام دست‌به‌کمر گرفت و گفت رقیه تو با داغت کمر عمه‌ات را شکستی.
ما شب‌های جمعه بحثمان را متفرق می‌کنیم و درباره‌ی مستحبات شب جمعه صحبت می‌کنیم. از امام صادق علیه‌السلام روایت داریم که شیعیان ما روزهای پنج‌شنبه خودشان را خسته نمی‌کنند تا شب را خلوت با خداوند داشته باشند.
ما نگاه می‌کنیم به برنامه‌ی امام سجاد علیه‌السلام که می‌گفتند من وقتی گرفتار می‌شدم پناهنده می‌شدم به این نماز: هر رکعت سوره‌ی حمد و ١٠٠ مرتبه آية الكرسي تا «هوالعلي العظيم». می‌شود نشسته خواند. امام فرمودند: من شيعيانم را به اين نماز سفارش می‌کنم.
وقتی آیة الکرسی به عدد 7 یا 70 و یا 100 و یا 500 می‌رسد در زندگی انسان غوغا می‌کند.
ما یک نماز با 50 مرتبه «قل هو الله» داریم که بدون استثناء چهارده معصوم علیهم‌السلام این نماز را خوانده‌اند؛ که امام سجاد علیه‌السلام، دو تا دو رکعت نماز می‌خواندند و در هر رکعت 50 تا سوره‌ی «قل هو الله احد» می‌خواندند.
پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله به صدیقه‌ی طاهره علیهاالسلام فرمودند که: سه بار خواندن سوره‌ی توحید، ختم قرآن است.
پناه بردن به دعا
وقتی سر امام حسین علیه‌السلام از بدن جدا شد، امامت تفویض شد به امام سجاد علیه‌السلام و یک آن در کربلا زلزله و طوفان شد که چشم، چشم را نمی‌دید و این دلیل داشت. به‌این‌علت که بدن امام باید می‌رفت بالا پیش پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و امام علی علیه‌السلام و مادرشان فاطمه علیهاالسلام و مراسم می‌شد و بعد پایین می‌آمد.
امام سجاد علیه‌السلام می‌فرمایند: آخرین لحظه‌ی وداع، پدرم من را بغل کرد درحالی‌که وقتی پدرم نفس می‌کشید خون می‌پاشید و پدرم فرمود: فرزندم دعایی می‌خواهم یادت بدهم که مادرم صدیقه‌ی طاهره وقت گرفتاری‌ها به این دعا پناه می‌برد. من اکنون به تو می‌سپارم و به سینه بسپار و به این دعا پناه ببر.
«بِحَقِّ يس وَ الْقُرْآنِ الْحَكيمِ وَ بِحَقِّ طه وَ الْقُرْآنِ الْعَظيمِ يا مَنْ يَقْدِرُ عَلى حَوآئِجِ السّآئِلينَ يا مَنْ يَعْلَمُ ما فِى الضَّميرِ يا مُنَفِّساً عَنِ الْمَكْرُوبينَ يا مُفَرِّجاً عَنِ الْمَغْمُومينَ يا راحِمَ الشَّيْخِ الْكَبيرِ يا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغيرِ يا مَنْ لايَحْتاجُ اِلَى التَّفْسيرِ صَلِّ عَلى محمد وَ آلِ محمد وَافْعَلْ بى كَذا و كَذا».
به‌حق يس و قرآن حكيم و به‌حق طه و قرآن عظيم، اى كه بر نيازهاى خوانندگان توانايى! اى كه آنچه در باطن است می‌دانی! اى خارج كننده‌ی غم و اندوه از گرفتاران! اى گشاينده‌ی غم از غمناكان! اى رحم كننده به پيرمرد! اى روزى دهنده به كودک صغير! اى كه نياز به تفسير ندارى! بر محمد و خاندان محمد درود فرست و با من چنين و چنان كن.
و حاجت خود را بخواه.
خانم مالک می‌فرمودند: وقتی کسی غسل می‌کند، وضو می‌گیرد و لباس تن می‌کند نیتش برای زیارت رفتن قبر امام حسین علیه‌السلام است، تمام سلول‌های بدنش ذوق می‌کنند و به هم تبریک می‌گویند؛ و می‌گویند خوش به حال ما شده است و دارند ما را می‌برند یک مکان نورانی که کسب فیض نورانیت کنیم.
به هر نیت بروی فائز برمی‌گردی حتی کسی که به نیت حاجت می‌روند.
ما سه وکیل داریم برای دعا کردن
ما سه وکیل داریم برای دعا کردن و هر سه وکیل ما در حرم امام حسین علیه‌السلام مستقر هستند و برای ما دعا می‌کنند.
1- امام زمان عجل‌الله‌فرجه زیر گنبد امام حسین علیه‌السلام هر شب جمعه دعا می‌کنند برای شیعیان جدشان.
2- نایب دوم فاطمة الزهرا علیهاالسلام است.
رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: خداوند تبارک‌وتعالی از نور خودش یک شمه زد و مرا آفرید و نور من را شکافت علی بن ابیطالب را آفرید؛ و خداوند فاطمه را آفرید از نور قدرتش و از نور عظمتش و از نور هیبتش و از نور جمالش و از نور جلالش و از نور کرامتش. یعنی فاطمة الزهرا علیهاالسلام، تجلی آن اسم «لا حَولِ وَ لا قُوة الّا بالله» خدا است. وقتی می‌خواهی بگویی خدا من تو را آن‌قدر می‌شناسم که همه کاری از تو برمی‌آید و تو ضعفی در وجود نداری می‌گویی: «لا حَولِ وَ لا قُوة الا بِالله العلی العَظیم»؛ که تجلی تامش در وجود فاطمة الزهرا علیهاالسلام است.
و حالا معلوم می‌شود که چرا امام حسین علیه‌السلام در روز عاشورا وقتی تیر می‌خورند می‌گفتند: «لا حَولِ وَ لا قُوة الا بالله» یعنی مادرم.
اگر فاطمه علیهاالسلام تجلی نور عظمت و قدرت و جمال و جلال و کرامت خدا است، حاجت من و شما مگر چقدر است که امشب به دعای حضرت فاطمه علیهاالسلام اجابت نشود؟
دعای اول ایشان هم این است که خدایا بیامرزشان و قلم عفو بر گناهانشان بکش.
3- سومین وکیل، ملائکی هستند که دور مزار ابی‌عبدالله علیه‌السلام می‌گردند. این ملائک هشت تا دعای مهم برای شیعیان حسین علیه‌السلام می‌کنند که اولین دعایی که می‌کنند می‌گویند: خدایا ببخش و بیامرزشان و قلم عفو بر گناهانشان بکش. خدایا بین آن‌ها و حسین بن علی علیه‌السلام اتصال بیشتر ایجاد بگردان و آن‌ها را از سر سفره‌ی ابی‌عبدالله علیه‌السلام آنی و کم‌تر از آنی محروم برمگردان.
در باب تربت امام حسین علیه‌السلام
شب جمعه، شب زیارتی قبر امام حسین علیه‌السلام
حارث بن مغیره نصرى روایت کرده است: خدمت امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: من مردى هستم که زیاد مریض مى‌شوم و هیچ دوایى نیست که استفاده نکرده باشم اما هیچ‌کدام به حالم فایده‌اى نداشته است. ایشان به من فرمودند: آیا خاک قبر حسین بن على علیه‌السلام را استفاده کرده‌اى؟ به درستی که در آن شفاى از هر دردى و امان از هر خوفى است.
اما هرگاه خواستی تربت امام حسین علیه‌السلام را برداری بگو:
«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُکَ بِحَقِّ هَذِهِ الطِّينَةِ وَ بِحَقِّ الْمَلَكِ الَّذِي أَخَذَهَا وَ بِحَقِّ النَّبِيِّ الَّذِي قَبَضَهَا وَ بِحَقِّ الْوَصِيِّ الَّذِي حَلَّ کُلِّ فِيهَا صَلِّ عَلَى محمد وَ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ اجْعَلْ لِي فِيهَا شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَ أَمَاناً مِنْ كُلِّ خَوْفٍ».
«خداوندا! از تو مى‌خواهم به‌حق این تربت و به‌حق فرشته‌اى که آن را برگرفته و به‌حق پیامبرى که آن را قبض کرده و به‌حق وصى که در آن آرمیده، بر محمد (صلی‌الله علیه و آله) و اهل‌بیتش درود فرست و براى من در آن، شفا از هر درد وامان از هر خوف و هراسى قرار بده».
سپس بزن به آب و تناول كن و يا همراه خودت كن آن تربت را، حتماً اول اين دعا بايد به تربت خوانده شود هنگام برداشتن.
آمد خدمت آیت‌الله بهجت و گفت: پسرم معتاد است و بیش از 10 بار ترکش دادم اما باز مصرف می‌کند، چه کنم؟ آقا فرمودند: یک‌ذره تربت امام حسین علیه‌السلام به او بده. مدتی بعد آمد و گفت آقا کفش‌هایتان را می‌بوسم شما نمی‌دانید که تربت امام حسین علیه‌السلام با دل بچه‌ام چه کرد.
جبرئیل اولین ملکی بود که این خاک را برداشت. وقتی آمد خبر شهادت امام حسین علیه‌السلام را به پیامبر و علی و فاطمه علیهم‌السلام داد، حضرت زهرا علیهاالسلام گریه کردند و گفتند: کاش خداوند چنین بچه‌ای را به من نمی‌داد که بخواهند سرش را از قفا ببرند و بدنش بر زمین گرم کربلا بماند.
جبرئیل رفت خبر آورد که خدا وند فرمود که نجات امت و قرآن و نبوت در این است. فاطمه علیهاالسلام گفت: راضی شدم. علی علیه‌السلام گفت: راضی شدم. و پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله گفت: راضی شدم. آن وقت جبرئیل بال زد و گودال قتلگاه را نشان داد و آنگاه فاطمه علیهاالسلام گریه کرد، علی علیه‌السلام گریه کرد، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله گریه کرد و یک ذره از آن تربت را برداشت و برای اولین بار تحویل پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله داد. ای خاکی که خزینه دارش پیامبر اکرم شد.
کدام وصی در این خاک حلول پیدا کرده است؟ وجود نازنین ابی‌عبدالله الحسین علیه‌السلام.
از ترس مرگ و شب اول قبر مگر بیشتر داریم که در لحظه‌ی جان دادن، تربت باعث می‌شود که ترس از عزرائیل از بین برود.
آن چیزی که کُمیت عقل اینجا می‌لنگد این است که شما در این دعا به دستور معصوم، خدا را قسم می‌دهی به خاک حسین علیه‌السلام و جبرئیل و پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله. عقلا می‌گویند: این خاک چه برکتی پیداکرده است که خدایی که به جبرئیل قسم می‌خورد و به رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله قسم می‌خورد، به خاک حسین علیه‌السلام قسم می‌خورد؟
این‌ها هم‌ردیف هم هستند که کنار هم‌قسم خورده می‌شوند. چه کسی می‌تواند بفهمد که خاک حسین علیه‌السلام هم‌ردیف حسین علیه‌السلام است؛ نه بدن حسین علیه‌السلام ، نه خون حسین علیه‌السلام.
امام صادق علیه‌السلام کیسه‌ای داشتند که در آن تربت سیدالشهدا بود و هنگام نماز آن تربت را در موضع سجودشان می‌ریختند و بر آن سجده می‌کردند و می‌فرمودند: سجده بر تربت امام حسین علیه‌السلام حجاب‌های هفتگانه را از بین می‌برد. می‌فرمایند: سجده بر خاک قبر سیدالشهدا علیه‌السلام تا زمین هفتم را نورانی می‌کند.
اگر کسی بر تربت امام حسین علیه‌السلام از روی اخلاص و ایمان سجده کند، حجاب‌ها و پرده‌های هفتگانه‌ی آسمان را کنار می‌زند و عمل او به آسمان هفتم و مرتبه‌ی قبول خدای سبحان می‌رسد.
امام صادق علیه‌السلام فرمودند از نقطه‌ی قتل ابی‌عبدالله علیه‌السلام، بیست زراع از هر طرف فرشتگان آسمان بالا و پایین می‌روند. نیست نبی مرسل (124 هزار پیامبر) و ملک مقربی که در صف ایستاده‌اند و خدا را خواهش می‌کنند که شب جمعه‌ای بیایند و بایستند در خاک حسین علیه‌السلام و حسین علیه‌السلام را زیارت کنند درحالی‌که حسین علیه‌السلام آنجا نیست و در عرش سُکنی دارد.
صفویان از امام صادق علیه‌السلام پرسید: یابن رسول الله! شما هم حسین علیه‌السلام را زیارت می‌کنید؟ امام فرمودند: چه‌طور زیارت نکنم درحالی‌که در شب‌های جمعه خدا تربت حسین را زیارت می‌کند.
پرسید: آقا جان! خدا؟ چگونه خدا زیارت می‌کند؟
امام فرمودند: یعنی خدا در شب‌های جمعه نگاه ویژه به قبر حسین علیه‌السلام می‌اندازد. بعد فرمودند: فرستگان، انبیا و اولیا و اوصیا از آسمان هبوط می‌کنند و پایین می‌آیند و رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله و علی بن ابیطالب علیه‌السلام همه به‌صف می‌ایستند تا سلام بدهند به حسین بن علی علیه‌السلام و زائر تربت حسین باشند. چگونه من نروم؟
پرسید: آقا شما از این زیارت به دنبال چه هستید؟
فرمودند: من می‌خواهم از زیارت تربت حسین علیه‌السلام در شب جمعه در کربلا همراه اولیای خدا یک‌قدم جلوتر به قرب خدا نزدیک بشوم.
تمام عرفا و انبیا و اولیا یک جا می‌ایستند و نمی‌توانند جلو بروند و اگر بخواهند جلو بروند، راهشان حسین علیه‌السلام است. به همین جهت موسی علیه‌السلام به حسین علیه‌السلام گریه کرده است. چون موسی علیه‌السلام متوقف شد، خضر علیه‌السلام دستش را گرفت آورد کربلا و روضه خواند و موسی علیه‌السلام گریه کرد و بالا رفت. عیسی علیه‌السلام متوقف شد و نتوانست جلوتر برود، آوردندش کربلا.
فرموده‌اند: اگر فقط یک مرتبه فاتحه (حمد) بخوانی و هدیه کنی به آن‌کسانی که در کربلا دفن شده‌اند، ثوابش را تقسیم می‌کنند بین همه‌ی آن‌ها. چون اسم کربلا به این حمدت خورده است، به تمام اموات از آبا و اجدادت هر کدام آن‌قدر می‌رسد که از عدد بیرون است و کسی نمی‌تواند بشمارد و فکری نمی‌تواند آن را بفهمد؛ چون اسم کربلا به آن خورده است.
عزت خاک کربلا به چیست؟
به خونی است که در این خاک ریخته شده است و امامی که در این خاک حلول کرد.
پرسیدند از معصوم: آقا چرا تربت امام علی علیه‌السلام این عطر را نمی‌دهد تربت امام حسن علیه‌السلام این عطر را نمی‌دهد و…؟ فرمودند: چون خون و گوشت و پوست و استخوان‌های امام حسین علیه‌السلام با این خاک قاطی شده است. این را نمی‌توانی بفهمی مگر این‌که زیارت ناحیه‌ی مقدسه را بخوانی.
ما حق نداریم این خون را جایی خرج کنیم، با این خون بازی کنیم و ثروتمند بشویم و با این خون آبروی دنیوی کسب کنیم. خانم‌ها، شیعه‌ها، شمایی که می‌خواهید اربعین زائر قبرش بشوید خون ابی‌عبدالله علیه‌السلام فقط در سه جا باید مصرف بشود وگرنه خیانت به این طینت عظیمش می‌شود.
اول: این خون باید مصرف بشود تا خدا شناخته شود (توحید را به مردم بشناسانیم مردم موحد بشوند و مردم بنده‌ی خدا بشوند) ارزشی بالاتر از این وجود ندارد.
کاری که خود امام حسین علیه‌السلام کرده است. تمام ایام که حرکت کرد به سمت مکه، آمد به سمت کربلا به سمت کوفه، در شب عاشورا و روز عاشورا مردم را سوق داد به سمت خدای تبارک‌وتعالی.
بین راه نشسته بود قاصد آمد خدمت امام و گفت: برایتان خبر آوردم اما خوش‌خبر نیستم. کوفیان عهد شکستند و سفیرت را کشتند و به فاصله‌ی نماز مغرب و عشا از سفیر تو رو برگرداندند. امام از عهدشکنی انتقاد کردند و در جواب فرمودند: خدا من را از این مردم بی‌نیاز می‌کند و من خدا را دارم.
این را به ما می‌گویند که اگر عالم از تو رو برگرداندند، خدا که داری غنی هستی.
دو سه منزل دیگر رفتند. قاصد دیگری آمد و خبر کشته شدن مسلم را داد. امام همه را گوش کردند و درحالی‌که برای مسلم گریه می‌کردند فرمودند: «حسبی الله و نعم الوکیل» خدا من را بس است و خدا بهترین وکیل من است.
امام فرمودند: عزت و بی‌نیازی از جای خود بیرون آمدند و گشتند گرد عالم را و توکل را پیدا کردند وقتی توکل را پیدا کردند کنار توکل مقیم شدند. یعنی عزت و شرافت می‌خواهی با توکل، قرب می‌خواهی با توکل.
این دعای ابی‌عبدالله علیه‌السلام است:
«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ تَوْفِيقَ أَهْلِ الْهُدَى، وَ أَعْمَالَ أَهْلِ التَّقْوَى، وَ مُنَاصَحَةَ أَهْلِ التَّوْبَةِ، وَ عَزْمَ أَهْلِ الصَّبْرِ، وَ حَذَرَ أَهْلِ الْخَشْيَةِ، وَ طَلَبَ أَهْلِ الْعِلْمِ، وَ زینةَ أَهْلِ الْوَرَعِ، وَ خَوْف اَهلِ الجَزَع، حَتَّى أَخَافَكَ اللَّهُمَّ مَخَافَةً یَحْجُزُنِي عَنْ مَعَاصِيكَ، وَ حَتَّى أَعْمَلَ بِطَاعَتِكَ عَمَلًا أَسْتَحِقُّ بِهِ كَرَامَتِكَ، وَ حَتَّى اُنَاصِحَكَ فِي التَّوْبَةِ خَوْفاً لَكَ، وَ حَتَّى اُخْلِصَ لَكَ فِي النَّصِيحَةِ حُبّاً لَكَ، وَ حَتَّى أَتَوَكَّلَ عَلَيْكَ فِي الْأُمُورِ حُسْنِ ظَنِّ بِكَ.»
دوم:
«هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ» (آیه‌ی 28 سوره‌ی فتح)؛ اوست خدایی که رسول خود را به هدایت و دین حق فرستاد تا آن را بر همه‌ی ادیان عالم تسلط و برتری دهد هرچند مشرکان ناراضی و مخالف باشند.
آمد خدمت امام جعفر صادق علیه‌السلام گفت: آقا معنای «هُوَ الَّذی» چیست؟
امام فرمودند: امر رسول خدا که با ولایت وصی‌اش آشکار شده است.
گفت: آقا برای من معنا کن «لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ» یعنی چه؟
آقا فرمودند: اَرسَلَ رسول است و دینش امام است که مردم به سمت این دین هدایت می‌شوند یعنی مردم به‌وسیله‌ی امام به پیغمبر و از آنجا با خدا آشنا می‌شوند.
«لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ» یعنی امام زمانی است که می‌آید به این دین ظهور کلی می‌بخشد.
یعنی خون امام حسین علیه‌السلام اول در معرفی خدا و دوم در معرفی پیامبر و امام و ولایت ائمه و خرج امام زمان باید بشود و لا غیر. اگر در جای دیگر خرج شود خیانت به امام شده است.
علمای شیعه محافظان مرزهای دین
امام صادق علیه‌السلام: علمای شیعه‌ی ما محافظان مرزهای دین ما هستند. در این مرز که علما دارند دفاع می‌کنند یک‌طرف جاهل‌ها و ضعفای شیعه‌ی ما هستند که ما را دوست دارند اما نمی‌شناسند؛ و به ما عشق می‌ورزند اما دنبالمان نرفتند؛ و در یک‌طرف شیطان با تمام عفریته‌ها هستند. مجاهدین راه خدا که در مرزها می‌جنگند جسم ما را نجات می‌دهند اما علمای ما در این نبرد، روح و دین محبان ما را نجات می‌دهند.
در اسلام، جهاد خیلی ارزش دارد. مجاهد سه حالت دارد:
1) می‌رود زنده برمی‌گردد و آیه‌ی قرآن است که کسی که به جنگ می‌رود و سالم برمی‌گردد، خدا تمام گناهان او را می‌آمرزد و انشاءالله عاقبت او ختم به خیر می‌شود.
2) کسی که به جبهه می‌رود و به جنگ نمی‌رسد و بر اثر حادثه‌ای می‌میرد، آیه 100 سوره‌ی نساء در شأنش آمده است: «وَ مَنْ يُهاجِرْ في سَبيلِ اللَّهِ يَجِدْ فِي الْأَرْضِ مُراغَماً کَثيراً وَ سَعَةً وَ مَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهاجِراً إِلَي اللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِکْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَي اللَّهِ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحيماً»؛ و کسی که در راه خدا از وطن چشم می‌پوشد و مهاجرت می‌کند، اگر به موانعی برمی‌خورد به گشایش‌هایی نیز برخورد می‌نماید و کسی که هجرت‌کنان از خانه‌ی خویش به‌سوی خدا و رسولش درآید و در همین بین مرگش فرارسد، پاداشش به عهده‌ی خدا افتاده است و مغفرت و رحمت، کار خدا و صفت او است.
3) کسی که در راه خدا کشته می‌شود آیه 169 سوره آل‌عمران می‌فرماید: «وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ»؛ هرگز كسانى را كه در راه خدا کشته‌شده‌اند مرده مپندار بلكه زنده‌اند كه نزد پروردگارشان روزى داده می‌شوند.
امام می‌فرمایند: آن عالمی که یک شیعه‌ی ضعیف ما را هدایت کند و به دین برگرداند و حسین علیه‌السلام را به او معرفی کند و او را برگرداند و معرفت بدهد و راه‌های شیطان را بر او ببند، ثوابش هزار هزار برابر مجاهد شهید راه خداست.
تمام این اصرارها برای دوران آخرالزمان است که شیطان با عفریت‌هایشان یک‌طرف است و ضعفای دینی هم طرف دیگر هستند.
این دینی که دست ماست ارثیه‌ی حضرت فاطمه علیهاالسلام است از بین در و دیوار، این ارثیه سر ابی‌عبدالله علیه‌السلام است، ارثیه‌ی تازیانه‌هایی است که دختران ابی‌عبدالله علیه‌السلام تحمل می‌کردند، این ارثیه‌ای است از آن لب و دندان خیزران خورده‌ی حسین علیه‌السلام که به دست ما رسیده است. این ارث را نگه‌داریم با خون و زیارت ابی عبدالله علیه‌السلام .
عالی‌ترین ذکر امشب گریه و توسل بر امام حسین علیه‌السلام است.