- سایت رسمی اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری
بسم الله الرحمن الرحیم
یا فاطمه الزهرا سلام‌الله اغیثینی
امام صادق علیه‌السلام به ُزراره (از مقرب‌ترین شاگردان امام که بسیاری از متون دینی ما از ایشان نقل حدیث کرده‌اند) فرمودند: همانا بدان تمام بندگان خداوند فردای قیامت با چشمان گریان وارد محشر می‌شوند (اگر مؤمن بوده اشک حسرت می‌ریزد، اگر فاسق بوده و فاجر بوده اشک ندامت می‌ریزد و اگر کافر بوده اشک ترس می‌ریزد. الا چشمی که در دنیا بر امام حسین علیه‌السلام گریه کرده باشد، این چشم‌ها روشن وارد محشر می‌شوند درحالی‌که به آن‌ها بشارت داده می‌شود: خوش‌آمدید! درحالی‌که عده‌ای عذاب می‌شوند اینان برخوردار از امان جهنم و زیر عرش خداوند با حسین بن علی علیه‌السلام مشغول صحبت هستند و از سختی حساب محشر هیچ‌چیز به آن‌ها نمی‌رسد و به این‌ها گفته می‌شود: این شما و این بهشت پاسخ می‌دهند: ما هم‌نشینی و هم‌صحبتی با امام حسین علیه‌السلام را به بهشت ترجیح می‌دهیم.
ما دیده‌ایم عده‌ای نماز می‌خوانند وعده‌ای ادای نمازخواندن را درمی‌آورند، عده‌ای رزوه می‌گیرند وعده‌ای ادای روزه گرفتن را درمی‌آورند، آیا مزد این‌ها یکی است؟ نه. فقط در مورد گریه بر امام حسین علیه‌السلام؛ مزد گریه کن و کسی که ادای گریه کردن را درمی‌آورد یکی است.
در این مورد امام صادق علیه‌السلام فرمودند: هر کس گریه کند و هرکسی بگریاند و هر کس شکل گریه کن بگیرد به هر سه بهشت واجب می‌شود.
دو چیز لای انگشتان پسر فاطمه سلام‌الله علیها است :1- بهشت 2- قلب شکسته عزاداران ایشان در مجلس روضه ایشان.
جهنم با حسین علیه‌السلام ویارانش قهر است. خداوند در ماه مبارک رمضان درب جهنم را می‌بندد، آتش را خاموش نمی‌کند، جهنم یک روز خاموشی داشته و آن روز، روز تولد امام حسین علیه‌السلام است.
چرا؟ زیرا کشتی نجات آمده، چراغ هدایت روشن‌شده است. در روایت داریم به هر صورتی که امام نگاه کند دو اتفاق برایش می‌افتد: 1- با نگاه امام خداوند ظاهر و باطن او را پاک می‌کند 2- با نگاه امام خداوند او را جاودانه می‌کند (امام به هر صورت نگاه کند در تاریخ جاوید می‌ماند)
هدف گریه ما برای امام حسین علیه‌السلام چیست؟
1-پیوند خانوادگی؛ بزرگ‌ترین و عمیق‌ترین پیوند بین فرزند و والدین است که بسیار عمیق و ناگسستنی است. پیامبر خدا صلی‌الله علیه و اله می‌فرمایند: من و علی و حسن و حسین علیهم‌السلام پدران این امت هستیم، آیا پدر انسان مظلوم کشته شود، گریه‌اش چرایی می‌خواهد؟!
2- ارتباط ذاتی؛ ذات انسان‌ها بر تریپت آن‌ها غالب است، مایه جاهایی با امام حسین علیه‌السلام پیوند ذاتی داریم.
3- به دلیل حقایق معنوی؛ امام حسین علیه‌السلام انسان رنج‌دیده، زجرکشیده، عطش دیده، شهید دیده. مصائب عاشورا را در یک کفه بریز و عطش ایشان از در یک کفه دیگر، این فرد رنج‌کشیده حق حیات معنوی بر گردن ما دارد.
ایشان فرمودند: اگر قیام نکنم باید فاتحه اسلام را بخوانیم.
چهار فروع دین «أقمت الصلاه و اتیت الزکاه و أمرت َ به المعروف و َ نَهیتَ عن المنکر» که ما در دعاها می‌خوانیم ایشان نگه‌داشته‌اند. بقیه ائمه علیهم‌السلام ارزش‌ها را حفظ کرده‌اند، امام حسین علیه‌السلام هم ارزش‌ها را حفظ کردند و هم نگه داشتند.
جرج جرداق مسیحی دراین‌ارتباط می‌گوید: همه می‌گویند بعد از واقعه عاشورا حسین علیه‌السلام زنده ماند، زینب زنده ماند، ولی من می‌گویم آنچه بعد از عاشورا زنده ماند دین اسلام است! به برکت خون حسین علیه‌السلام. امام حسین علیه‌السلام کشته شد ولی دین اسلام زنده ماند و حیات گرفت.
4- به دلیل رفتارهای ضد انسانی با انسان‌های کامل؛ اسلام دینی است که برای مردم حرمت قائل است، آیا حسین علیه‌السلام را به‌عنوان انسان شایسته می‌شناسی؟
عالم باید در این مصیبت گریه کند.
امام حسین علیه‌السلام می‌فرماید: گریه کن‌های من بدانند من هیچ جا تنها نیستم، همه‌جا گریه کن‌های من همراهم هستند.