بسم الله الرحمن الرحیم

یا فاطمة الزهرا سلام الله اغیثینی

ولادت امام حسین علیه السلام

سال تولد او را چهارم هجری نوشته اند اما در عین حال اسنادی وجود دارد که سال تولد او را سوم هجری نقل کرده اند، در مورد تاریخ ولادت او قول مشهور سوم شعبان است، اگر چه قولی ضعیف است و دلیل آنرا توقیعی از جانب امام به ابو القاسم بن علاء وکیل امام حسن عسگری علیه السلام می دانند، ولی اسنادی هم هستند که تاریخ ولادت را پنجم شعبان ذکر کرده اند و حتی آخر ماه ربیع الال، 13 رمضان و …. در مورد روز ولادت نوشته اند که روز 5 شنبه و شب جمعه بود و کانَ مولدهُ عَشیة الخمس لیلة الجمعه. قابله او را لعیا از حوریه های بهشتی خوانده اند و در این اسناد شیعی به فراوانی آمده است. او را شبیه ترین افراد به رسول الله صلوات الله علیه دانسته اند و این مساله ای است که مورخان اهل سنت نیز بدان اذعان دارند ابو عبد الله ریحانه النبی صلی الله علیه و سلم و شِبهُهُ مِنَ الصدرِ الی ما اسفلَ مِنهُ. و کانَ اَشبَهُهُم برسول الله.

کتاب تذکرة الشهدا حجت الاسلام کاشانی ص 55 و در کتاب کفایه الواعظین جلد اول ص 175 آورده اند که در روز میلاد با سعادت امام حسین علیه السلام اتفاقاتی رخ داد از جمله:

• خطاب رسید از جانب خدای تبارک و تعالی به رضوان خازن بهشت که بهشت را زینت نما.
• به مالک جهنم ندا آمد که آتش جهنم را فرو نشان از اهلش.
• به جبرئیل حکم شد که با هزار قبیله ملک که هر قبیله هزار هزار ملک می باشند به زمین نازل وبه حضرت پیامبر صلوات الله علیه تبریک بگویید.
• خطاب رسید به حور العین که همدیگر را زیارت کنید.
• به لعیا فرمان رسید ، تو با حور العین بروید برای قابلگی آن سرور.
• خطاب رسید به جبرئیل و میکائیل که شما باید تا مدتی گهواره جنبان او باشید .
• لباس بهشتی برای آن سرور ببرید و بر او بپوشانید.

در کتاب بحر المصائب جلد اول و در کتاب تحفة الذاکرین ص 165 می نویسد که در حدیث مفصلی آمده که پس از تولد آن حضرت قنداقه آن حضرت را جبرئیل به آسمانها برد و ملائکه او را زیارت کردند و افتخار می نمودند به زیارت آن حضرت.

از عظمت آن حضرت همین بس که مرحوم شیخ شوشتری در کتای خصائص الحسینیه و هم چنین در کتاب بهار جلد 44 در حدود 200 آیه از قرآن را در شان آن حضرت ذکر می کنند که نازل شده.

اما درباره نام گذاری ایشان

در اسناد شیعی مطالب زیادی بیان شده که ذکر هر کدام بحث مفصلی را موجب می شود، اما به اختصار از نام های مشهور آن حضرت حسین است و کلمه حسین امتیازات خاصی را در بر دارد، یکی از آنها یک کلمه (ی) زیادتر از حسن دارد و در (ی) در حساب جَمَل 10 می باشد زیرا 9 امام از اولاد او پس از او هستند، یکی هم خود آن حضرت که می شود ده امام.

امتیاز دیگر حسین این است که اسم خداوند است. در کتاب وقایع عاشورا جناب آقای مقدم در ضمن حدیثی متذکر شده که حسین نام خداوند است و حضرت رسول اکرم صلوات الله علیه فرمودند: حسن و حسین دو اسم از نام های خداوند منان هستند.

فرهاد میرزا در کتاب قمقام و در ضمن حدیثی از جابر بن حیان نقل می کند که حضرت رسول الله صلوات الله علیه فرمودند: الحسن و الحسین اسمان من اسماء الله تعالی و در کتاب زندگانی امام حسین نوشته جناب حجت الاسلام علی فلسفی در حدود 200 نام و لقب برای آن سرور ذکر شده است. و هم چنین ابن اثیر می نویسد حسن و حسین از اسمای اهل بهشت هستند.

اما از القاب آن بزرگوار که متعدد هستند و هر کدام بنا بر مصالح و در شرایط معینی درباره ایشان به کار می رفته، عبارتند از : رشید، طیب، وقیع، ذکی، مبارک، سید، سبط، شهید و سعید

التابع لمرضات الله الدلیل علی ذات الله، السبط الثانی، الامام الثالث،….

اما دو لقب که از همه مهمتر هستند :

1- سبط شباب اهل الجنه: آقای جوانان بهشت که پیامبر اغلب او را به این لقب صدا می زدنند

2- سید الشهداء که از همه معروف تر است. رسول خدا صلوات الله علیه او را سید الشهداء نامید و امیر المومنین هم او را سید الشهدا نامید.

در تفسیر منسوب به امام حسن عسگری علیه السلام نیز این طور آمده که از القاب آن بزرگوار مظلوم و صاحب مصیبت و مکروب است.

اما امام حسین علیه السلام از نظر دانشمندان و بزرگان غیر مسلمان:

آقای اکبر زاده در کتاب حسین علیه السلام در ص 3 از کتاب حماسه خورشید ( محمد رضا حکیمی ) متذکر است که گاندی مصلح بزرگ هند، او در برابر هزاران نفر جمعیت گفت: ای مردم سرزمین هند ! اگر بخواهیم هند را نجات دهیم واجب است همان راهی را بپیمایم که حسین بن علی پیمود.

و محمد بن علی جناح قاعد اعظم و موسس پاکستان می گفت: عقیده من این است که تمام مسلیمن باید از سر مشق و برنامه آن شهیدی که خود را در سرزمین عراق قربانی کرد پیروی نمایندتا کشور پاکستان عظمت جهانی پیدا کند.

لیاقت خان نخست وزیر پاکستان می فرمود: شهادت حسین در عین حزن نشانه فتح نهانی واقعی اسلامی بود.

توماس کارلاین، مورخ مشهور انگلیسی می گفت: بهترین درسی که از تراژدی کربلا می گیریم این است که حسین و یارانش ایمان استوار به خدا داشتند و پیروزی حسین با وجود اقلیتی که داشت باعث شگفتی من است .

ل.م. بوید می گفت: در طی قرون افراد بشر همیشه جرات و پر دلی و عظمت روح و بزرگی قلب و شهامت روانی را دوست داشته اند و در اثر هیمن هاست که آزادی و عدالت هرگز به نیروی ظلم و فساد تسلیم نمی شود و این بود شهامت و این بود عظمت امام حسین شیعیان.

واشینگتن ایرونیک مورخ مشهور امریکایی می نگارد که برای حسین ممکن بود که زندگی خود را با تسلیم شدن به اراده یزید نجات بخشد لیکن مسولیت پیشوا و نهضت بخشی اسلام اجازه نمی داد که او یزید را به عنوان خليفه بشناسد لذا در زیر آفتاب سوزان در روی ریگ های تفیده روح حسین فنا ناپذیر بر پاست.

مارلین آلمانی می نویسد : که حسین بن علی از مادر محبوبه اش فاطمه متولد شد و تنها کسی است که چهارده قرن پیش در برابر حکومت جور و ظلم قد عَلَم کرد زیرا در شعار خود می فرمود:من در راه حق و حقیقت کشته می شوم و دست به کسی که ناحق است نخواهم داد و سپس در عظمت آن حضرت کلمات بسیار ارزنده ای می نویسد که شگفت شیعیان است.

حسین آ- راسل شاعر بزرگ انگلیسی مسیحی مرثیه هایی درباره حسین علیه السلام سروده و فضائلی ارزنده نقل کرده از جمله می گوید: دهان حق گوی حسین را با زدن چوب خیزران نواختند در حالی که آن لب را پیامبر می بوسید و بدن نازنینش را زیر سم ستوران نمودند.

در پایان به عنوان هدیه به دوست داران آن بزرگوار یک دستور توسل و یک دعا که آن حضرت در هنگام صبح و شام تلاوت می کردند تقدیم می گردد:

توسل- برای رفع حوائج و رسیدن به مطلب و حاجت به حضرت سید الشهدا علیه السلام متوسل شوید و صد و بیست و هشت (128) بار بگوید:

الهی بحقُّ الحُسینِ و اَخیهِ و جَدِّهِ و اَبیهِ و اُمِّهِ و بَنیهِ و شیعَتِهِ و مَوالیهِ و زائِریهِ و سُکّانِهِ و مُجاوِریهِ صلِّ علی محمّدٍ و آلِ محمّدٍ و اَخرِجنی مِنَ الهَمِّ الّذی اَنَا فیهِ و مِنَ الغَمِّ الّذی اَنَا فیهِ بِرَحمَتِکَ یا اَرحَمَ الرّاحِمینَ”

البته مهم اوکفایت می شود و به برکت آن بزرگوار حاجت او بر آورده می شود و هم و غم او برطرف می گردد. و اگر در مسجد و با وضو و حضور قلب خوانده شود بهتر است.

دعای صبح و شام 

بسم الله الرحمن الرحیم بسم الله وبالله ومن الله و الی الله و فی سبیل الله وعلی ملة رسول الله، و توکلت علی الله، ولا حول ولا قوة الا بالله العلی العظیم . اللهم انی اسلمت نفسی الیک، ووجهت وجهی الیک وفوضت امری الیک، ایاک أسأل العافیة من کل سوء فی الدنیا والآخرة اللهم انّکَ تکفینی من کلّ احدٍ و لا یکفینی احد منک فاکفنی من کل احدٍ ما أخاف و أحذر و اجعل لی من امری فرجاً و مخرجاً انک تعلم و لا أعلم و تقدر و لا أقدر و أنتَ علی کل شیٍ قدیر برحمتکَ یا ارحم الراحمین.