بسمه تعالی

به بهانه غربت حضرت علی علیه السلام:

تاريخ  :  1395/12/03

حضرت علی علیه السلام به سلیم بن قیس هلالی فرمودند: امر ولایت ما که خداوند معرفت آن را به شما داده و بدین وسیله بر شما منت گذارده؛ خبره شدن در آن از شناخت طلا و نقره مشکل تر است. و عده‌ی کمی از امت، بدان معرفت دارند. پس خدا را شکر کن و آنچه به تو عطا کرده و تو را به آن اختصاص داده، با سپاسگزاری حفظ کن؛ و بدانکه خداوند این امر ولایت را که تو داری، فقط به انتخاب شدگان از خلقش می دهد.

چگونه می توان به این معرفت رسید و بسوی شناخت کسی قدم برداشت که رسول اکرم(ص) فرمودند: یا علی! کسی خداوند را نشناخت جز من و تو؛ و کسی مرا نشناخت جز تو و خداوند؛ و کسی تو را نشناخت جز من و خداوند.

جهت رسیدن به شناخت و معرفت، باید یک موضوع و مسئله‌ی مهم در نظر گرفته شود که بدون آن، معرفت حاصل نمی شود. و آن، این است که حضرت علی(ع) فرمودند: «مُوتُوا قَبلَ اَن تمُوتُوا»؛ بمیرید قبل از آنکه شما را بمیرانند.

بمیرید قبل از آنکه آن دیگران، ملک الموت و ملائکه، به امر خداوند شما را بمیرانند. جهت نیل به معرفت، مردن لازم است.

کلام آنقدر عظیم و ژرف است که باید بر زبان گوینده‌ای بس عظیم جاری شود؛ گوینده ای که تاکنون در عالمِ وجود، نه پیامبری، نه وصیِ پیامبری، نه فیلسوفی، نه عارفی، نه عالمی، نه فقیهی نتوانسته در توحید، کلمه ای مانند او بگوید.

وقتی رسول خدا(ص) از این جوانمرد؛ که جبرئیل در موردش ندا داد: «لا فَتى اِلاّ عَلِىّ، لا سَیفَ اِلاّ ذُو الفَقار» جز علی! مردی و جوانمردی وجود ندارد؛ می خواهد تعریف کند، جمله‌ای عجیب بیان می کند: «مَن‌ أرَادَ أن‌ یَنظُرَ إِلَی‌ مَیِّتٍ یَمشی‌ عَلی وَجهِ الاَرضِ فَلْیَنظُر إلی‌ عَلِی‌ بنِ أَبِیطالب» ؛ هر کس که می خواهد به میتی نگاه کند که روی زمین گام بر می دارد و قدم می گذارد، به علی بن ابیطالب (ع) نگاه کند.

مرده‌ای که برای پیشامد هایی که برایش رخ میدهد دم بر نمی آورد و همه را پذیرا است. زیرا که خودش را اول، با مبدأ یکی کرده، بعد هستی را با مبدأ یکی می داند و می بیند که فعل، فعلِ حق است.

مرده ای که روی زمین راه می رود و از هیچ پیش آمدی هراس ندارد و از هیچ ابتلایی دل نگرانی ندارد، خانه‌اش را به آتش بکشند، دستهایش را ببندند، در کوچه بکشند، در مقابل چشمانش، همسر جوانش را بزنند، آنقدر او را مسلمان ندانند که حتی پاسخ سلامش را بدهند؛ دم نمی زند، یکی را هم پاسخ نمی دهد.

چگونه می توان به معرفت چنین بزرگی نائل شد؟! مگر اینکه خدایش مددی کند و بابی از ابواب ملکوتیش برایمان باز کند، این هم ممکن نمی شود مگر اینکه پیوسته از درگاه الهی، این خیر کثیر را طلب کنیم؛ و عجیب آنکه برای اجابت این دعا و تقاضا هم باید دست به دامن همسر مظلومه‌اش حضرت زهرا(س) بزنیم که محور هر دعا و طلب خیر است.

امام(ع) فرمودند: هرگاه خواستی استخاره کنی بگو: «اَللَّهُمَّ اِنِّی اَسئَلُکَ بِفاطِمَةَ وَ اَبیهَا وَ بَعلِهَا وَ بَنیهَا وَ سِرِّالمُستَودَعِ فِیهَا»

استخاره یعنی طلب خیر کردن، دعا کردن و از خداوند، خوبیها را طلب نمودن؛ برای این کار، فاطمه(س) را محور قرار دهید.

و اما آیه‌ی امشب سوره حج آیه 77 و 78: « يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا ارْکَعُوا وَ اسْجُدُوا وَ اعْبُدُوا رَبَّکُمْ وَ افْعَلُوا الْخَيْرَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ* وَ جاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ هُوَ اجْتَباکُمْ وَ ما جَعَلَ عَلَيْکُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِلَّةَ أَبيکُمْ إِبْراهيمَ هُوَ سَمَّاکُمُ الْمُسْلِمينَ مِنْ قَبْلُ وَ في‏ هذا لِيَکُونَ الرَّسُولُ شَهيداً عَلَيْکُمْ وَ تَکُونُوا شُهَداءَ عَلَي النَّاسِ فَأَقيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ وَ اعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلاکُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلي‏ وَ نِعْمَ النَّصيرُ»

ای کسانی که ایمان آورده اید رکوع و سجود بجا آورید و پروردگار خود را عبادت کنید و کار نیک انجام دهید به امید آنکه رستگار شوید* و در راه خدا چنان که شایسته جهاد است، جهاد کنید، او شما را برگزید و بر شما در دین، هیچ مشقت و سختی قرار نداد [در دینتان گشایش و آسانی قرار داد مانند گشایش و آسانیِ] آیین پدرتان ابراهیم، او شما را پیش از این «مسلمان» نامید و در این [قرآن هم به همین عنوان نامگذاری شده اید] تا پیامبر، گواه بر شما باشد و شما هم گواه بر مردم باشید پس نماز را برپا دارید و زکات را بپردازید و به کمک خداوند، خود را از معصیت بازدارید. او سرپرست و یاور شماست چه خوب سرپرست و یاوری؛ و چه نیکو یاری دهنده‌ای است.

هنگامیکه این آیه نازل شد، سلمان بپاخواست و عرض کرد: یا رسول الله! اینان چه کسانی هستند که تو بر آنان شاهدی و آنان بر مردم شاهدند و خداوند آنان را برگزیده و در دین، برای آنان سختی قرار نداده، همانان که دین پدرشان ابراهیم است؟!

پیامبر(ص) فرمودند: اینان، فقط سیزده نفر هستند و هیچکسِ دیگری از امت، در این آیه مقصود نیست.

سلمان پرسید: یا رسول الله! آنان را برای ما بیان فرما!

پیامبر فرمود: من و برادرم علی و یازده نفر از فرزندانم!

ذکر امشب:

“عزیز طاها” به ابجد 110 مرتبه

” علی” به ابجد 110 مرتبه