- سایت رسمی اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری
بسم‌الله
با سلام
به بهانه غربت امام علی علیه‌السلام
طبق وعده داده‌شده تلاش می‌کنم هر شب آیاتی در فضائل اهل‌بیت را باهم مرور کنیم به این امید که دوامانت رسول را که به مسلمین سپرد و سفارش به حفظ هردو نموده توجه کرده باشیم. امشب در ادامه بحث دیشب آیات دیگری از قرآن کریم را درباره ی اهل‌البیت علیهم‌السلام را بیان می کنم، و تقدیم به شیفتگان حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها می کنم.
حدیث شب دوم
«… وَ يُؤْثِرُونَ عَلي أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»[1]
مردی آمد نزد رسول خدا صلی‌الله علیه و آله و سلم و از گرسنگی شکایت کرد، رسول خدا کسی را به خانه های همسرانش فرستاد، آنان گفتند چیزی جز آب در خانه ی ما نیست. رسول خدا فرمودند: کیست که امشب این مرد را پذیرایی کند؟ امیرالمؤمنین علیه‌السلام عرضه داشت، من، ای رسول‌خدا. علی علیه‌السلام نزد فاطمه علیهاسلام آمد و فرمود: ای دختر رسول خدا من امشب مهمان‌دارم در خانه غذا چه داریم؟
فاطمه علیهاالسلام فرمودند: جز غذای کودکان چیزی نداریم، اما مهمان خود را بر آنان ترجیح داده و غذا را به او خواهیم داد.
امیرالمؤمنین فرمود: کودکان را می خوابانیم و من چراغ را به خاطر مهمان خاموش می کنم این کار را انجام داده و مهمان به استراحت پرداخت. صبح آن روز این آیه در شان آنان نازل شد: «وَ يُؤْثِرُونَ عَلي أَنْفُسِهِمْ»
ابن عباس در ذیل این آیه شریف گوید: این آیه درباره علی علیه السلام و فاطمه سلام الله علیها و حسن و حسین علیهما سلام نازل شده است.
«وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلي حُبِّهِ مِسْکيناً وَ يَتيماً وَ أَسيراً»[2]
ابوالفضل شهاب‌الدین محمود آلوسی گوید: انسان دربارۀ علی و فاطمه چه می‌تواند بگوید، به‌جز این‌که علی مولای مؤمنان و جانشین پیامبر است و فاطمه پاره‌ی تن احمد و جزئی از محمد است؛ و اما حسن و حسین، روح و ریحان و دو سرور جوانان اهل بهشتند؛ و این عقیده ارتباطی به رافضی بودن ندارد بلکه آنچه به‌جز این عقیده باشد در نزد من گمراهی است.
«لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ* تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ فيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ»[3]
عبدالله بن عجلان سکونی گوید که از حضرت امام محمدباقر علیه‌السلام شنیدم که می‌فرمودند: خانه علی و فاطمه از حجرات رسول خدا صلی‌الله علیه و آله است و سقف خانه‌شان عرش پروردگار جهانیان هست و از درون خانه‌ی آنان پنجره‌ای گشاد به‌سوی عرش است که معراج وحی هست و فرشتگان صبح و شب در هر ساعت و در هرلحظه بر آنان وحی نازل می‌کنند. ورود و خروج گروه‌های فرشتگان از آنان نمی‌گسلد، گروهی فرود می‌آیند و گروهی بالا می‌روند.
اِکفِیانی یا مُحمَّدُ یا عَلیُّ
نام احمد نام جمله انبیا است
چون‌که صد آمد نود هم پیش ماست
ز مناره پنج نوبت پرخروش
نام احمد با علی آید به گوش
روز و شب گویم به آوای جَلی
اِکفِیانی یا مُحمَّدُ یا عَلیُّ
به ارواح همه‌ی آنهایی که بین ما بوده‌اند و نیستند صلوات.
التماس دعا.
[1] سوره حشر آیه 9
[2] سوره دهر آیه 8
[3] سوره قدر آیات 3 و 4