- سایت رسمی اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری
بسم الله الرحمن الرحیم
یا فاطمة الزهرا اغیثینی
24 ماه محرم، 12 مهر 97
محورهای سخنرانی:
دنیا گذرا؛ و آخرت جاودانی است
بحث دعا در شب جمعه؛ دعاهایی که امام زمان(عج) به خواندن آنها سفارش کردهاند؛ اهمیت دعای جمعی
گریه بر ابیعبدالله(ع)، یکی از راههای تقرب به وجود امام زمان(عج)
هشت در بهشت که به روی بنده ای باز می شود که به سوی خدا فرار کند
زیارت شب جمعهی امام حسین(ع) مانند معراج برای مؤمن است
توضیحاتی در باب «مقام محمود»
اجابت دعا شرایطی دارد و یک شرط آن، صلواتهای مکرر است و شرط دیگر، اشک بر ابیعبدالله الحسین(ع) است.
امروز میخواهم دو توسل به شما بگویم که تا هر وقت زنده هستیم، طعم شیرین آن در خاطر ما بماند و از آن بهرهمند بشویم.
خدا رحمت کند خانم مالک(ره) را. توسلاتی داشتند که کمتر میشد در کتابها پیدا کرد چون سوادی نداشتند که اهل مطالعه و تحقیق باشند و ارتباطشان با عالم ملکوت و عالم معنا بود.
ایشان میفرمودند: اگر مشکلی داشتید زیر آسمان و روبهقبله بایستید و دستهای خالیتان را بلند کنید و هفت مرتبه بگویید: «مظلوم حسین، مظلوم علی». خدا هرگز آن دست را خالی بر نمیگرداند و بعد حاجتتان را به زبان نیاورید چون خداوند حاجتتان را میداند و از ته ضمیرتان خبر دارد. سپس یک مرتبه بگویید: «یا زینب افتادهام بلندم کن».
چرا بگوییم مظلوم حسین و مظلوم علی؟ چرا در دعای علقمه میگوییم «اَلسَّلامُ علیک یا امیرالمؤمنین و یا ابا عبدالله»؟
به این جهت امام حسین(ع) مظلوم کربلا هستند که در گودال قتلگاه، امام هیچ وسیلهی دفاعی جز شمشیر نداشتند و هر از گاهی شمشیر را زمین میزدند و با کمک آن، بلند میشدند و نگاهی به سمت خیمهها میکردند. وقتی صدا آمد به خیمهها حمله کنید، ابیعبدالله(ع) سرشان را بالا آوردند و فرمودند من هنوز زندهام… . آن بیرحمان هم حیا کردند و تا ابیعبدالله(ع) زنده بودند به خیمهها حمله نکردند. اما در مدینه آنها رعایت حال امام علی(ع) را نکردند و جلوی چشمان مولا علی(ع) حضرت فاطمهی زهرا(س) را زدند… . اینجا میبینی امام علی (ع) مظلومتر هستند.
چرا حالا یکبار میگویی یا زینب افتادهام بلندم کن؟
آن شب، هنگامی که امام علی(ع) همسرشان را در دل شب شستند و کفن کردند، هنگامی که داخل قبر رفتند و حضرت فاطمه(س) را در قبر گذاشتند، خواستند از قبر بیرون بیایند اما زانوهای امام علی(ع) توان بیرون آمدن را نداشتند. (هر که در عالم زمین میخورد میگوید «یا علی»؛ اما حالا امام علی(ع) کمک میخواهند که از قبر بیرون بیایند) امام یک نگاه کردند به صورت سلمان رو برگرداند، به عمار نگاه کرد و رو برگرداند، یک نگاه کرد به صورت حسن(ع) امام علی (ع) هیچ نگفتند، به حسین(ع) هم چیزی نگفتند، یک نگاه کرد به صورت زینب(س) و گفتند یا زینب بیا دست بابایت را بگیر… .
دنیا گذرا؛ و آخرت جاودانی است
الهی به درگاهت هزاران بار تکبیر و تهلیل و تحمید و تسبیح و تقدیس عرضه میداریم که زنده هستیم و روزیخوار سفرهی بابرکت خامس آل عبا ابیعبدالله الحسین(ع) هستیم و روزانه لقمههای مادی و معنوی و لقمههای اخلاقی و اجتماعی و لقمههای معرفتی و سلوکی را در مسیر سلوک از سفرهی بابرکت امام حسین(ع) بر میداریم.
روزهای آخر ماه محرم است و مؤمنین و مؤمنات مانند کسانی هستند که در مسابقه شرکت کردهاند. به خط پایان که نزدیک میشوند، بر سرعتشان اضافه میکنند که مبادا مسابقه تمام بشود و آنها از خط، عبور نکرده باشند.
روند دنیا بر گذر است. بزرگی میگوید که از جایی رد میشدم. دیدم مرد کارگر نحیفی خودش را به سنگ آسیاب بسته و به سختی سنگ را میچرخاند تا گندمها آرد شوند. من به کارگر گفتم: بینوا! این کار را اسب و الاغ میکنند. من بروم پیش اربابت و شفیع بشوم تا این کار را از روی دوش تو بردارد. کارگر گفت: نه نرو ممکن است بیکار و گرسنه بشوم کاری به کار من نداشته باش. «این نیز بگذرد».
ده سال بعد به آنجا رفتم. با خود گفتم بروم ببینم آن کارگر مرده است یا هنوز زنده است. سراغش را گرفتم. گفتند در فلان کارون سرا است. رفتم دیدم که ثروتمند و حجرهدار شده است غلام و کنیز دارد. پرسیدم چطور حالت اینطوری شد؟ گفت: ارباب که مُرد یک روز زن ارباب آمد و گفت من تو را زیر نظر داشتم. تو فرد امینی هستی. تمام اموال ارباب دست تو باشد به شرطی که بعد از عده، من را به همسری بگیری؛ و اینطور شد که به این جایگاه رسیدم.
گفتم: خوش به حالت. مرد گفت: غَره نشو؛ «این نیز بگذرد».
مرد گفت چندین سال گذشت و دوباره سراغش را گرفتم. گفتند: از دنیا رفته است. رفتم سر قبرش و «یس» خواندم. دوست داشتم از حالش باخبر شوم. در عالم رؤیا، برزخش را دیدم که خیلی راحت و خوش است. پرسیدم حالت خوب است؟ گفت: آری؛ من در دنیا حرامخور نبودم ترک واجبات نکردم و… وقتی آمدم به اینجا حالم به این قشنگی است. تا آمد بگوید «این …» گفتم بلد هستم «این نیز بگذرد». مرد گفت: نخیر؛ این دیگر نگذرد، تنها چیزی که نمیگذرد اینجاست. همهی سختیها و خوشیهای دنیا میگذرد اما وقتی وارد عالم دیگر شدم، هر چه بردم دیگر نگذرد.
روزهای آخر مسابقه و شب جمعه است. شب جمعه، شب بهار صلوات است، شب دعا و توبه و استغفار و شب زیارت قبر منور و مطهر امام حسین(ع) است.
بحث دعا در شب جمعه
دعاهایی که امام زمان(عج) به خواندن آنها سفارش کردهاند
* شب جمعه، شب دعا است. منتها دعای اجتماعی و عمومی است؛ دعای عمومی نه قط دعا برای این جمع یا برای ایران و افغانستان و… بلکه دعای اجتماعی یعنی دعا برای همهی عالم؛ و آن، چیزی نیست جز دعا برای فرج امام زمان(عج).
چند دعا هست که امام زمان(عج) خودشان به خواندن آن در طول هفته سفارش کردهاند:
1- دعای «آل یاسین»؛ که خود امام زمان(عج) فرمودند: هرگاه میخواهید دلتان متوجه ما بشود و من هم به شما توجه کنم؛ و من را ببینید در عالم معنا و من شما را ببینم و متوجه شما بشوم، من را نیت کنید و به من رو بیاورید و اینگونه از خداوند بخواهید: «سلامٌ علی آل یاسین…» و دعای آل یاسین را به ما سفارش کردند.
2- دعای «عظم البلاء»؛ امام سفارش کردند که کسانی که مشکل در زندگیشان دارند، در زمان غیبت با این دعا از من مدد بگیرند و به من متوجه شوند، من بهسرعت به دادشان میرسم.
مرحوم طبرسی در کتابشان آوردهاند: محمد بن احمد بن ابیلیث مورد غضب حکومت قرار گرفته بود و او فرار کرده بود و به حرم امامین در کاظمین پناه برده بود.
یکشب که شنیدم مأمورها به کاظمین آمدند، متوسل شدم و در عالم رؤیا امام زمان(عج) را دیدم و ایشان دعای «عظم البلاء» را به من تعلیم دادند و به من فرمودند که این دعا را بخوان که تو را از شر دشمن حفظ میکند و به من فرمودند این دعا را به شیعیان ما برسانید.
هرگاه در امور زندگی، جان به حلقوم رسید و به هر دری زدید، باز نشد به دعای عظم البلاء توسل بجویید که زمان خاص و ویژهاش نیمهشب است.
در بعضی از کتابها آمده است که این دعا به عنوان حرز است. آن را بنویسید و بر دیوار خانهتان نصب کنید؛ تا منزل شما از آفات و بلیهها محوظ و در امان بماند.
آقا میرزا محمدباقر اصفهانی که از علمای بزرگ هستند میگویند: در عالم خواب امام حسن مجتبی(ع) را دیدم و به من فرمودند: روی منبرها فراوان به مردم بگویید که مردم توبه کنید (زیرا گناهان مردم درهای رحمت خداوند را میبندد) و فراوان به مردم بگویید که برای فرج حجة بن الحسن دعا کنند.
دعا برای فرج امام زمان(عج) مانند نماز میت واجب کفایی نیست که اگر یک نفر بخواند از گردن بقیه ساقط میشود، بلکه دعا برای فرج مولا مانند نماز یومیه واجب عینی است همه باید دعا کنند.
یکی از علمای بزرگ میگویند: در عالم خواب امام زمان(عج) را دیدم. حضرت فرمودند علامات ظهور ما انجام شده بهجز چند علامت حتمیه که باید انجام شود. آنهم به برکت دعای شیعیانم، اگر صمیمانه دعا کنند خدا طول مدتش را کم میکند.
اهمیت دعای جمعی
چگونه دعا کنیم؟
به ما گفتهاند که در ایام خوش و پر نور، ایام عزاداری، در قنوت نمازها، در مکانهای مقدس و… برای امام زمان(عج) دعا کنیم. عالیترین نوعش این است که جمع دعا تشکیل بدهیم.
امام صادق(ع) فرمودند: امر میکنیم شما را که مجلس تشکیل بدهید و جمع بشوید و به دیدار یکدیگر بروید زیرا این دید و بازدیدها موجب میشود که دلهای شما بر اثر بازگو کردن احادیث ما زنده شود. حدیثها و سخنان ما باعث همبستگی و مهربانی بیشتر بین شما میشود. دشمنیها و کدورتها را برطرف میکند. اگر سخنان ما را پذیرفتید و به کار بگیرید، هدایت میشوید و نجات پیدا میکنید. اگر سخنان ما را شنیدید و گوش کردید اما رها کردید و گویا اصلاً نشنیدهاید، گمراه و هلاک میگردید؛ بنابراین شما احادیث و سخنان ما را بپذیرید و گوش کنید و به کار بگیرید من نیز ضامن و عهدهدار نجات شما میشوم. (ضمانت امام صادق (ع) فقط برای دنیا نیست برای قیامت و عالم برزخ ما هم هست).
تکیه بر این مجالس برای این است که احیای امر اهلبیت(ع) میشود؛ و احیای امر اهلبیت(ع) آشنا کردن مردم با امام زمان(عج) است.
ولایت اهلبیت(ع) مانند بند تسبیح است. بند تسبیح دانهها را به هم وصل میکند و اگر پاره شود، دانهها پراکنده میشوند.
امام علی(ع) به امام حسن(ع) فرمودند: تمام دین دو نیمه است: یکنیمه عقل و خرد و اندیشه، نیمهی دیگر مدارا با مردم است.
در حدیث دیگر میفرمایند: دین دو نیمه است: نیمی مدارا و نیم دیگر تغافل. (آن آدمی که مدارا ندارد بیشتر به خودش سخت میگذرد).
مردم جامعه چگونه باید خوب باشند؟
راه اصلی خوب شدن، از راه گوش است چون گوش مستقیم به دل راه دارد.
پیامبر(ص) مصعب بن عمیر را که قرآن را زیبا تلاوت میکرد، صدا میزدند و میفرمودند: مصعب! برایم قرآن بخوان تا گوشم بشنود.
امام زمان(عج) فرمودند: هر کس برای من دعا کند و از من پیروی کند و فرهنگ ما را اشاعه دهد، من هم به دعای او آمین میگویم؛ دعا میکنم خدایا! از حوادث روزگار حفظش کن و او را از مجاهدان و تلاش کنندگان در راه خودت قرار بده. خدایا! هر کس قصد سوءی به او کرد، من خودم را بین آنها قرار میدهم خدایا به خاطر من تو نگذار.
* نماز در شبهای جمعه:
دو رکعت نماز میخوانی هدیه به امام زمان(عج). قبل از آنکه نماز را شروع کنی هفت مرتبه بگو «اللهاکبر» و بعد قامت نماز را ببند. مانند نماز صبح هدیه به امام زمان (عج). بعد از ذکر رکوع و سجده سه مرتبه بگو:
«صَلَّی اللهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرین»
و بعد از سلام نماز این دعا را بخوان:
«اَللّهُمَّ اَنتَ السَّلامُ وَ مِنکَ السَّلامُ یا ذَاالجلال و الْاِکرام صَلِّ عَلی مُحمدٍ و آل مُحمدٍ الطَّیبینَ الطّاهِرین الْاَخیار وَ اَبلِغهُم مِنّی اَفضَلَ التَّحیَّةَ وَ السَّلام. اَللّهُمَّ انَّ هاتَیْنِ الرَّکعَتَین هَدیَّةٌ مِنّی اِلیٰ عَبدِکَ وَ ابنِ عَبدِک وَ وَلیِّکَ وَ ابنِ وَلیِّک سِبْطِ نَبیِّکَ فی اَرضِکَ وَ حُجَّتِکَ عَلیٰ خَلقِکَ یا وَلیَّ المُؤمِنین یا وَلیَّ المُؤمِنین».
این نماز را برای هر حاجتی میتوانی بخوانی و منتظر باش که مهدی زهرا (عج) به هدیهات جواب بدهد.
وقتی میگویی «اَللّهُمَّ اَنتَ السَّلامُ وَ مِنکَ السَّلامُ» روایت داریم که خداوند مستقیم به تو میگوید و «علیکالسلام» وقتی خدا به تو بگوید سلامت باشی ببین چه خبر است.
خانم مالک(ره) میفرمودند: اگر کسی در حال احتضار است و سخت به عذاب است در گوشش بگوئید: «اَللّهُمَّ اَنتَ السَّلامُ وَ مِنکَ السَّلامُ» و او هم بگوید.
این دعا را اولین بار جبرئیل به پیامبر(ص) یاد دادند و پیامبر(ص) به خدیجهی کبری(س) این دعا را آموختند. میگویند وقتی حضرت خدیجه(س) میگفت: «اَللّهُمَّ اَنتَ السَّلامُ وَ مِنکَ السَّلامُ»، از ملکوت به خدیجه(س) جواب میآمد.
گریه بر ابیعبدالله(ع)، یکی از راههای تقرب به وجود امام زمان(عج)
یکی از راههای تقرب به وجود امام زمان(عج) گریه بر ابیعبدالله(ع) است.
ما در سدههای اخیر، علمای بزرگواری داشتیم که با امام زمان(عج) در ارتباط بودند. یکی از این بزرگواران، سید عبدالکریم پینهدوز بود که روزانه و یا هفتهای یکی، دو بار به ملاقات امام زمان(عج) میرسید و آقا را میشناخت. از او پرسیدند چگونه به این مقام رسیدی؟
گفت: من سالها بود که مشتاق زیارت مولا بودم و ختمها میگرفتم ولی موفق نمیشدم تا اینکه متوسل به پیامبر(ص) شدم. شبی در خواب بودم جدم پیامبر ختمیمرتبت(ص) را در عالم رؤیا دیدم. از ایشان تقاضای ملاقات امام عصر(عج) را نمودم.
آن حضرت فرمودند: «در طول شبانهروز دو مرتبه برای فرزندم سیدالشهدا(ع) گریه کن!»
از خواب بیدار شدم و این برنامه را به مدت یک سال اجرا نمودم تا به خدمت آن حضرت نائل آمدم.
از دعاهای ویژه برای حضرت صاحبالزمان(عج) صلوات خاصهای است که میگویند در آن اسراری است:
«الَلّهُمَّ صَلِّ عَلیٰ کَهفِ الْحَصینِ وَ غیاثِ الْمُضْطَرِّ الْمُستَکین حُجَّتِکَ وَ کَلِمَتِکَ وَ النّاموسِ الْاَکبَرِ الْاِمامِ الْمَهدیِّ المُنتَظَر حُجَّةِ ابْن الْحَسَنِ العَسکری صَلَواةُ اللّهِ وَ سَلامُهُ عَلَیه. اَللّهم عَجِّل فَرَجَه وَ سَهِّل مَخرَجَهُ وَ اجْعلنا مِن اَنصارِهِ وَ اَعوانِهِ وَ الْفائِزین بِلِقائِه».
* شب جمعه، شب ذکر صلوات است و ذکر صلوات موجب آمرزش و اجابت دعا میشود.
امام صادق(ع) فرمودند: صلوات بر پیامبر(ص) و اهلبیت(ع) در شب جمعه با هزار کار نیک برابری میکند و هزار گناه انسان را پاک میکند و هزار درجه برای انسان بالا میبرد.
فرمودند: کمترین صلوات شما در پنجشنبه صد مرتبه باشد و بهترین آن، هزار مرتبه.
پرسیدند: آقا! آیا شما صلوات مخصوصی در شب جمعه در نظرتان است که با هزار کار خیر برابری میکند؟
حضرت فرمودند: آری بگویید:
«اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی محمدٍ وَ آل محمدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم وَ اَهلِک عَدُوَّهُم مِنَ الْجِن وَ الْاِنس مِنَ الْاَوَّلین وَ الْاٰخِرین».
* شب جمعه، شب ذکر است. هر عبادتی ذکر است و هر طاعتی که انجام میدهید ذکر است. اگر بخواهم شب جمعه ذکر خاصی بگویی سورهی «ص» را تلاوت کن.
امام محمدباقر(ع) فرمودند: هر کس در شب جمعه، سورهی «ص» را تلاوت کند از خیرهای دنیا و خیرهای آخرت خداوند آنقدر به او میدهد که جز به انبیای مرسل و فرشتگان مقرب نداده است. اگر مداومت کنید هر شب جمعه سورهی «ص» را تلاوت کنید، روز قیامت خداوند به شما مقام شفاعت را میدهد حتی اجازهی شفاعت برای خدمتکار منزلتان را به شما میدهد.
«ص» اسم چشمهای در بهشت است که از زیر قصر فاطمة الزهرا(س) جاری است و هدیهی این سوره به حضرت زهرا(س) میشود نورٌ علی نور.
هشت در بهشت که به روی بنده ای باز می شود که به سوی خدا فرار کند
* شب جمعه، شب استغفار است. قرار بگذاریم که شب جمعه به شب جمعه دو ساعت بهسوی خداوند فرار کنیم.
حدیث میگوید: اگر بندهای به سمت خداوند فرار کرد، خدا برای او هشت در را باز میکند:
1) باب اول باب اجابت: «اُدعونِی اَستَجِب لَکُم» من را صدا بزن برایت اجابت میکنم. دعا قشنگترین در به سمت خداوند تبارکوتعالی است.
«فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَ الضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ»؛ میگیرمت به ناراحتی و سختی تا ببینم آیا زبانت به دعا باز میشود.
امیرالمؤمنین علی(ع) میفرمایند: در علم خداوند گذشته بود و خداوند میداند که بعضی به خاطر مال، بعضی به خاطر علم، بعضی به خاطر جوانی و قدرت، بعضی به خاطر جهل بیایمانی و… غرق میشوند و خدا را فراموش میکنند، خدا بلایا را گذاشته است تا آنها مجبور شوند بیایند در خانهی خداوند و خدا خدا کنند.
قشنگترین بحث دعا چیست؟
این است که لحظهی دعا هیچ حجابی بین خداوند و بنده نیست بالأخص اگر نیمهشب در خلوت باشد.
امیرالمؤمنین علی(ع) امام حسن مجتبی(ع) را نشاندند و فرمودند: فرزندم! بدان آن خدایی که خزینههای آسمان و زمین در دست قدرت اوست برای تو دعا کردن را قرار داده است؛ و برای تو اجابت را ضمانت کرده و تو را امر کرده که از او بخواهی تا به تو عطا کند؛ و از او رحمت بخواهی تا به تو رحم کند؛ و هنگام دعا بین خودش و تو پرده و حجابی قرار نداد و تو را نیازمند نکرد به اینکه شفیع بیاوری در خانهاش.
پس چرا خداوند فرمود وسیله بیاور؟
وسیله چیست؟ وسیله اسمهای خداوند است. این اسمها اسماءالحسنیِ خداوند است و اهلبیت(ع) میفرمایند: آن اسمهایی که خداوند در قرآن میفرمایند بخوانید، ما هستیم.
مفسرین میگویند: آن دعایی که وقتی از در میآیی حاجب لازم نیست، شفیع بین تو و خداوند لازم نیست، «امن یجیب المضطر اذا دعا و یکشف السوء» است.
2) باب دوم، باب ذکر است، «فَاَذکرونی اَذکُرکُم». مخصوصاً ذکر گفتن با تسبیح تربت امام حسین(ع)؛ که اگر یکبار با تسبیح تربت بگویی، 400 حسنه دارد و 400 حاجت برایت روا میشود… . با تسبیح تربت امام حسین(ع) یک مرتبه بگویی «استغفرالله و اتوب الیه»، 70 استغفار برایت نوشته میشود.
3) باب سوم باب توبه است؛ «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا»
نصوح مردی بود با قیافهی زنانه که در حمامهای زنانه به کار مشغول بود و بخصوص دختر شاه را دلاکی میکرد و کسی هم به جنسیت حقیقی او پی نبرده بود. روزی نصوح طبق روال همیشگی در حمام زنانه مشغول کار بود که ناگهان قیل و قالی بلند شد و در آن میان زنی فریاد زد که یکی از انگشترهای دختر شاه گم شده است. در حمام را ببندید و نگذارید کسی خارج شود تا جامه و بقچهی همه وارسی شود.
بقچهها و جامهها را بهدقت گشتند اما از انگشتر خبری نشد. ناچار گفتند همه باید کاملاً برهنه شوند و یکییکی مورد بازدید قرار گیرند. نصوح با شنیدن این حرف با تمام وجود و با دلی شکسته خدا را طلبید و گفت: خداوندا گرچه بارها توبه شکستم، اما تو را به مقام ستاریات این بار نیز من را ببخش. نصوح آنقدر خدا خدا کرد که چند نفر مانده بود که او را بگردند یکی فریاد زد که انگشتر اینجاست. نصوح سر به صحرا گذاشت هر چه پیغام دادند که دلاک ما تو هستی پول بیشتر میدهیم اما نصوح قبول نکرد.
4) باب چهارم باب استغفار است.
5) باب پنجم باب انابه.
6) باب ششم باب توکل
7) باب هفتم باب سؤال و تقاضا.
8) باب هشتم باب تقوا است.
کسی که فرار کند سمت خداوند، خداوند هشت در بهشت به روی او باز میکند.
زیارت شب جمعهی امام حسین(ع) مانند معراج برای مؤمن است
* شب جمعه، شب زیارت قبر اباعبدالله(ع) است.
اینها همه وسیله و راه هستند اما شما در زیارت جامعه میخوانید «أَنْتُمْ السَّبِیلُ الْأَعْظَمُ وَ الصِّرَاطُ الْأَقْوَمُ» اینها همه راه است اما ائمه(ع) شاهراه هستند و در میان ائمه، امام حسین(ع) میشود «مصباح الهدی و سفینة النجاة».
مرحوم حسام الواعظین از مداحان معروف اهلبیت علیهمالسلام بیماری داشت که باید برای درمان آن هر روز دارویی را مصرف میکرد، اتفاقاً یکی، دو روز آن دارو به دستش نرسید.
یکشب که فشار ناشی از بیماری او را سخت عصبانی میکند به حرم سیدالشهدا(ع) رو میکند و چنین میگوید: تو که نمیتوانی نوکر نگهداری، پس چرا نوکر قبول میکنی؟!
اتفاقاً در همان شب، حاج شیخ محمدعلی که خود از بزرگان روزگار بود، در خواب حضرت سیدالشهدا(ع) را میبیند. حضرت به او میفرماید: برو نزد حسام و ما را با او آشتی بده.
او با هیجان از خواب بلند میشود. وقتی به ساعت نگاه میکند میبیند دیر وقت است، دوباره به خواب میرود. باز همان خواب را میبیند و بیدار میشود، اما به علت دیر وقت بودن میخوابد. برای بار سوم حضرت به او تندی میکند که باید هر چه زودتر نزد حسام بروی.
به ناچار از بستر بلند میشود و به سرعت بهسوی منزل حسام میرود.
در راه یکی از دوستانش را میبیند که به او میگوید: اگر حسام را دیدی این پاکت را به او بده. او که از بیماری حسام خبری نداشت، آن پاکت را میگیرد و به خانهی حسام میآورد.
حسام میگوید اینجا چه میکنی؟ میگوید آمدم تو را با حسین فاطمه(س) آشتی بدهم. حسام مینشیند در حیاط و گریه میکند. در همان هنگام پاکت آن فرد را به دست حسام میدهد. وقتی پاکت را باز میکند، میبیند داروی دردش در همان پاکت است، پس به گریه میافتد. حسام الواعظین سالها زندگی کرد ولی دارویش تمام نمیشد.
امام سجاد(ع) فرمودند: در وداع آخر، پدرم من را به سینه چسباند و در گوش من فرمود: «زینالعابدین! شیطان بر آنها غلبه کرده است و ذکر خدا را از یاد بردهاند و بر امام زمانشان شمشیر کشیدهاند که او را بکشند».
آدمی که خداوند را شناخته و مسلمان و شیعه است اصلاً از این دنیا و زندگی چه میخواهد؟
انسان مؤمن با کمال، دنبال جاودانگی میگردد و دنبال سه چیز است:
1- به دنبال این است که به شهود الهی برسد و آنقدر به خداشناسی و باور برسد که گویی هر لحظه خدا را دارد میبیند.
2- به مقام قرب خدا برسد و آنقدر به خدا نزدیک بشود که از آن نزدیکتر ممکن نباشد.
3- نظر خداوند را به خودش جلب کند و روز قیامت خداوند به او نگاه مخصوص کند.
این سه تا در زیارت شب جمعهی ابیعبدالله(ع) نهفته است.
هر کس شب جمعه، امام حسین(ع) را در کربلا زیارت کند، آنچنان به قرب خداوند نزدیک میشود که گویا خداوند را در عرش زیارت کرده است. اگر معراج پیامبر(ص) از بیتالمقدس است، معراج مؤمن شب جمعه از کنار حرم امام حسین(ع) است.
اگر کسی میخواهد به آن شهود برسد که گویی دائم در حضور خداوند است، شب جمعه، ابیعبدالله الحسین(ع) را عاشقانه و عابدانه و عالمانه در کربلا زیارت کند، آنچنان درکی به او میدهند که گویا عالم را محضر خداوند میبیند.
آن کسی که میخواهد خداوند در وانفسای قیامت به او نظر کند، شب جمعهی عارفانه و عابدانه و عالمانه حسین بن علی(ع) را در کربلا زیارت کند.
چون این هر سه به کمال انسان مربوط است، در زیارت شب جمعههای امام حسین(ع)، کمال است.
توضیحاتی در باب «مقام محمود»
زیارت امام حسین(ع) آدم را خوشسلیقه میکند. زیارت عاشورا را که میخوانی آنقدر سلیقهات بالا میرود که به دنیا راضی نمیشوی و به راحتیِ شب اول قبر راضی نمیشوی و به عبور از صراط و ورود به بهشت هم راضی نمیشوی. سلیقهات را آنقدر بالا میبرد که هر روز میگویی: «اَسئله اَن یُبلِّغَنی مَقامُ المَحمُود» حسین جان من آنقدر خوشسلیقه شدم که دوست دارم در مقام محمود باشم.
مقام محمود برای پیامبر(ص) است؛ این مقام را خداوند به پیامبر (ص) برای نماز شبهایش داده است. مقام محمود چیست؟ مقام محمود شفاعت است؛ آنهم شفاعت کبرای
امام صادق(ع) فرمودند: روز قیامت مردم آنقدر میایستند و از ترس عرق میریزند که عرقهایشان تا دهانشان را میگیرد به طوری که سخن گفتن برایشان مشکل میشود. به این خاطر همگی سراغ آدم ابوالبشر میروند که آدم شفاعتشان کند. حضرت آدم(ع) میگوید نمیتوانم من لغزش کردم و مدتی رانده شدم، دست من نیست. میروند سراغ نوح(ع) میگوید: دست من نیست. میروند سراغ موسی(ع) و سراغ عیسی(ع) آنها هم میگویند ما اذن شفاعت نداریم و دست ما نیست. عیسی بن مریم(ع) فریاد میزند معطل نشوید شفاعت امروز دست محمد مصطفی(ص) است.
میآیند سراغ پیامبر(ص)، ایشان درب بهشت سجده میکنند و هیچ نمیگویند و در سجده میمانند. ندا میآید «اِرْفَعْ رَأْسَكَ اِشْفَعْ تُشَفَّعْ اُطْلُبْ» سرت را بلند کن و شفاعت کن تا بپذیرم و تو بخواه که ببخشم. این همان قولی است که در دنیا به تو داده بودم.
در حدیث است که پیامبر(ص) میگویند: یا علی! شیعیان گنهکار توبه میکنند و خدا میآمرزد و من فردای قیامت وقتی در مقام محمود قرار گرفتم اول شیعیان تو را شفاعت میکنم. به شیعیانت مژدهی شفاعت را بده. یا علی! شیعهی تو شیعهی خداوند است و یار و یاور خداوند در دنیا است. پس در مقام محمود من اول از آنها شفاعت میکنم.
مقام محمود یعنی پسندیده و همه این مقام را میپسندند. مردم چه چیز را میپسندند؟
چیزی را میپسندند که از آن بهره ببرند؛ پس مقام محمود، مقام شفاعت کبری است یعنی آن روز پیامبر(ص) از همه شفاعت میکند.
آیا مقام محمود برای پیامبر (ص) است؟ آیا برای امامان هم هست؟ امام صادق(ع) فرمودند: هر چه فضیلت، پیامبر(ص) دارند ائمه(ع) هم همه دارند. «لانّا كلنّا واحد؛ اولنا محمد؛ آخرنا محمد؛ اوسطنا محمد و كلنا محمد؛ فلا تفرقوا بيننا»
در زیارت امیرالمؤمنین (ع) میگویی:
«يَا وَلِيَّ اللَّهِ إِنَّ لِي ذُنُوباً كَثِيرَةً فَاشْفَعْ لِي إِلَى رَبِّكَ فَإِنَّ لَكَ عِنْدَ اللَّهِ مَقَاماً مَعْلُوماً
وَ إِنَّ لَكَ عِنْدَ اللَّهِ جَاهاً وَ شَفَاعَةً»؛ من گناهان زیادی دارم. شفاعت من را نزد خداوند بکن زیرا شما نزد خداوند دارای مقام محمود هستید.
آیا شما هم مقام محمود دارید؟
گریه کن امام حسین(ع) هم این مقام را دارد. در زیارت عاشورا میخوانیم: «وَ اَسْئَلُهُ أَنْ یُبَلِّغَنیِ الْمَقامَ الْمَحْمُود لَکُمْ عِنْدَاللّهِ» تو میگویی آقاجان! من اکتفا نمیکنم به اینکه شفاعت بشوم، من میخواهم با زیارت و زیارتنامهی تو برسم به مقامی که بایستم و شفاعت کنم.
امام باقر(ع) فرمودند: ما شیعیانمان را شفاعت میکنیم و شیعیانمان هم از بقیه شفاعت میکنند.
چرا میگویند عاشورا بخوان؟ برای اینکه سلیقه و روحیهات را بالا ببرند.
قیامت همه به شفاعت نیاز داریم و این بستگی دارد به درجه و عمل. آنان که گناهان صغیره دارند زودتر شفاعت میشوند و آنهایی که گناهان کبیره دارند دیرتر شفاعت میشوند.
پیامبر(ص) فرمودند: اهل اطاعت و بندگی خداوند باشید ایمن نباشید از عذاب خداوند، عذاب خدا را کوچک نشمارید؛ زیرا بعضی از شما امت من بعد از اینکه سیصد هزار سال عذاب تحمل کردید نوبت شفاعتتان میشود.
بیایید راه را نزدیک کنیم و هر روز با دل زیارت عاشورا امام حسین(ع) را بخوانیم و آرزو بکنیم در مقام محمود قرار بگیریم.
دعای شب جمعه از امام علی(ع) برای وقت گرفتاری:
«اِلهی اَنتَ الَّذی قُلتَ قُل ادْعوا الَّذینَ زعَمْتُمْ مِن دونِهِ فَلا یَملِکونَ کَشفَ الضُّر عَنکُم وَ لا تَحویلاً. فَیا مَن عَلَیک کَشفَ الضُّرِّ عَنّا وَ تَحویله اِکشِف ما بی».